غرور به حالت احساسی گفته می‌شود که در آن شخص برای خود ارزش بسیار زیادی قائل است و در مقابل تواضع و نیستی بکار می‌رود. فکر اینکه شخص از همه کس و همه چیز خود را بالاتر می‌داند. شخص می‌تواند نسبت به کسی یا گروهی یا ملتی و یا چیزی غرور کند. غرور به‌عنوان یکی از گناهان هفتگانه شمرده می‌شود.

غرور به معنی فریفتن، بیهوده امیدوار کردن کسی را. (منتهی الارب)

موجی قوی و بلند و مغرور

از ساحلِ بحر چون که بُد دور

با بحر سخن هَمی بگفتا

کَز ماست شکوه و فَرِّ دریا

من تاجِ سپیدِ پُر غرورت

من باعثِ زیب و جُنب و جوشَت

بی من تو چگونه کِی توانی

بر آبیِ آب حکمرانی

دریا که شنید این حکایت

با موج بگفت با درایت

آری تو مرا تاج سپیدی

لیک از تو بعید است که این را نشِنیدی

تاجی که سرِ شاه نباشد

کمتر زِ کلاهِ ساده باشد

آری تو پُر از جوش و خُروشی

بی آب چگونه می خروشی

آبی که بقایِ تو از آن است

از بحر به جانِ تو روان است

موج این سخنان زِ بحر نشنید

بر کبر و غرورِ خود فَزایید

ناگاه زِ دور شد نمایان

یک سخرهِ ساحلی زِ مرجان

آن موج به سخره خورد و زینسان

در آبیِ آب گشت پنهان

این است سزایِ خود پرستی

نابود شوی زِ آنچه هستی
 
 

                                   حالا که من تنها شدم قدر چشاتو میدونم

غرور نذاشت بهت بگم قد خدا دوست دارم
حالا نشستم یه گوشه دارم ستاره میشمارم

تنهایی عین یه تبر شکسته برگ و ریشه مو
سوزونده آفت غرور از حالا تا همیشه مو

اگه بهت گفته بودم حالا تو مال من بودی
من تو خیال تو بودم تو تو خیال من بودی

کاشکی میون من و تو تو اون روزا حصار نبود
هیچی میونمون به جز دلای بی قرار نبود

انگار که تقدیر نمی‌خواست تو در کنار من باشی
منم بهار تو باشم تو هم بهار من باشی

یه خلوت ساکت و سرد انگار اسیرمون شده
نمیشه فکر دیگه کرد ما خیلی دیرمون شده

تو رفتی و حالا دیگه اونور دنیا خونته
انگار نه انگار که کسی اینور آب دیوونته

تقصیر هردومون بوده ما عشق و نشناخته بودیم
فقط یه قصر کاغذی تو رویامون ساخته بودیم

باید یکی از ما دو تا غرور و میذاشت زیر پاش
آروم به اون یکی میگفت یه عاشق واقعی باش

جدایی دستای ما یه اتفاق ساده نیست
سواره هرگز باخبر از غصه پیاده نیست

توی مسیر عاشقی باید هوای دل و داشت
حرف دل و عین قسم رو طاقی چشما گذاشت

حالا که من تنها شدم قدر چشاتو میدونم
ولی نمیشه کاری کرد همیشه تنها میمونم

کاش توی دنیا هیچکسی قربونیه غرور نشه
راه دو تا پرنده کاش هیچ روزی از هم دور نشه

ترانه سرا: مریم حیدرزاده